Ploegdrijverke 😢Begin jaren 90 besloten mijn ouders om van Best naar Uden te verhuizen. Met een gift van mijn Opa kochten zij een stukbouw grond aan het Ploegdrijverke nummer 9. Op dit stuk grond grond wilde mijn ouders hun droomhuis bouwen. Een huis naar Beierische bouwstijl. Helaas voor mijn ouders zag de gemeente Uden de Beierische bouwstijl niet zitten. en na vele compromissen en frustratie met gemeente werd goedkeuring gegeven om het huis te bouwen wat er nu staat.
Mensen het was een mooie tijd. Maar het leven gaat door maar Ploegdrijverke is nu voltooid verleden tijd. 😢 Vorig blog bericht.  Blog begin pagina
Volgend blog bericht.
| Vorig blog bericht. Blog begin pagina
Volgend blog bericht.
|
M'n ouders huurde een aannemer in die de ruw bouw moest zetten. Deze aannemer bleek in slechte papieren te zitten. De bouw verliep alles behalve soepel. elektriciteitsbuizen ontbraken. Bij het aanleggen van beluchtingsbuizen die tussen een spouwmuur moesten komen bleek die muur volgestort te zijn met bouwafval. De schoorsteen schouw was aan de binnenkant vierkant. We gingen van bouwfout naar bouwfout. heel frustrerend. Maar na paar jaar hard werken was het af.
Veel gasten kwamen op bezoek. Tante Spin, Opa en Oma, Tara & Mirthe Later verhuisde de podotherapie praktijk naar een ruimte die naast het huis werd gebouwd. Deze ruimte had zelfs de vorm van echt huis. De praktijk liep dusdanig goed dat deze later verhuisde naar de Millsebaan waar de podotherapie praktijk tot de dag vandaag nog steeds zit.
Mijn zus houdt van dieren. En zij had vissen, Konijnen, Schildpadden en vooral niet te vergeten katten. Haar eerste kat die had zij van Tante Trudie gekregen. en die hete Poezemiep. Mijn vader Arnold vond eindelijk het goed dat er een kat kwam op voorwaarde dat het een poes was. Totdat we poezemiep naar de dierenarts brachten om haar te laten steriliseren en toen bleek Poezemiep een kater te zijn. 😆 Helaas een auto maakte een einde aan het leven van Poezemiep. Een heel trauma voor mijn zus later. mocht mijn zus een andere kat uitzoeken. En zij zocht een kat uit die het meest leek op Poezemiep. Dat werdt Guusje. En tot tegenstelling van poezemiep was Guusje wel een poes. Maar daar kwamen Arnold pas achter toen zij zwanger bleek te zijn. Van het nestje mocht een kat blijven. Dat was Silvester en ook bij Silvester waren we te laat met de anticonceptie. Ook van dat nestje mocht 1 kat blijven. Dit katje was grijs met een zwarte tijgerprint op haar vacht. Maar ze was nogal traag van begrip. Had meerdere aanvaringen met gesloten deuren nodig om te leren dat een deur ook dicht kan en dat je er dan niet door kunt. Ook niet met een aanloop. Sindsdien noemde ik tot grote ergernis van mijn zus deze kat Butsertje. En ondanks haar matige start als kitten we moesten haar haar helpen met eten is Butser nog 20 jaar geworden.
Op Maandag 3 januari 2007 sloeg het noodlot toe. Mijn vader overleed die ochtend in het huis dat hij zelf gebouwd had. En dat betekende een einde aan het grote geluk. Na afstuderen van mijn zus is zij de podotherapie praktijk aan het overnemen. En onlangs heeft mijn moeder besloten om terug te gaan Maastricht. Het huis op het Ploegdrijverke is na 11,5 jaar na het overlijden van vader verkocht. En op Maandag avond 25 februari hebben we er als gezin er voor laatst gegeten.