Medewerker van jaar
Mijn werkgever hanteert een een jaarlijks terugkomend schouderklopje mechanisme. Namelijk : "Medewerker van het jaar verkiezing" De directie nomineert een vijftal personeelsleden en op de jaar vergadering worden er verkiezingen gehouden. En de uitslag van die verkiezingen is 'bepalend' wie medewerker van het jaar word.
Nou werk ik 12 jaar voor die firma en Daantje is in al die nog nooit eens genomineerd geweest. Met eer en geweten je werk gewoon doen ga je het duidelijk niet redden. Iemand binnen het bedrijf zei letterlijk tegen mij: "Daantje, voor medewerker van het jaar heb je een te grote bek. Je moet ze meteen bij de ballen pakken." Nou, dat was duidelijk om medewerker van het jaar te worden moet je eigenlijk een soort lievelingetje worden. Tijd om maar eens wat producten te gaan kopen voor een gladde huid. Zodat we tot de schouder . . ... (Tijd om op te houden.) Het is eigenlijk wel jammer dat het zo werkt. De transport sector is een eerste klas bruinwerkplaats. Kijk maar eens naar de huidige CAO onderhandelingen. Het is gewoon om te janken. We verdienen niet eens de hoogste loonschaal met als zwak excuus dat we moeten concurreren met de oostblokkers. Maar ondertussen willen de werkgevers niet over stappen op een minimum cao. Omdat ze bang zijn dat de concurrentie hun personeel weg kaapt. Zolang TLN met een standaard CAO wenst. zullen de lonen dus niet omhoog gaan. En dat ongeacht hoeveel chauffeurs er ook tekort komen. Daarnaast heb je ook nog eens de soop cao. Waarbij we als chauffeurs zelf de opleidings-kosten van al die zijinstromers en dat achterlijk blad TON mee financieren. We worden door onze eigen bazen hard in onze gezichten uitgelachen. En weinig chauffeurs die dat doorhebben.
Maar goed het weer maandag dus aan de gang. Vorig blog bericht.  Blog begin pagina
Volgend blog bericht.
| Vorig blog bericht. Blog begin pagina
Volgend blog bericht.
|
