Banholt.

Ik wilde vanuit België naar het centrum van Sjengcity gaan. En het duurde bijna 2 uur om in de stad te komen. En nadat ik eenmaal in de stad was kwam ik snel tot conclusie dat er geen parkeerplaatsen vrij meer zijn. Dus ik besloot om naar het graf van mijn Grootouders te gaan in Banholt. Banholt is klein dorp in het Heuvelland onder Sjengcity. Mijn grootouders hebben daar ruim 30 jaar gewoond. Ook de tijd heeft in Banholt stil gestaan. Het ziet er nog altijd het zelfde uit als 30 jaar geleden. Alleen die verkeersdrempels die waren er vroeger helemaal niet. En er is links en rechts een woonhuis bijgebouwd. Maar verder is er een kerk, kroeg en een spar supermarkt. Meer niet.

Het graf van mijn grootouders wordt zo te zien nog veel bezocht. Er stonden relatief veel verse planten op het graf. Daarna ben ik nog naar het huis van mijn grootouders geweest. Het huis is inmiddels al lang verkocht. En het is duidelijk te zien dat mijn grootouders er niet meer wonen. Het is dat ik heel goed weet waar het huis precies staat. Anders had ik het niet meer terug herkend. Het huis is nu wit. De oprit is verbreed. En de haag aan de straat is weg. Maar wat het het meeste opviel is dat de witte schommelstoel/bank er op de dag van vandaag er nog steeds staat.

Ondanks dat er in Banholt nauwelijks iets veranderd. Veranderen tijden wel. Er zijn alleen herinneringen in Banholt. Na de vervelende koppige eigenschappen die de familie van der Hoeven rijk is. is mede de oorzaak is dat ik die naam alleen nog in officiële documenten gebruik. Wanneer ik ooit nog trouw dan neem ik haar naam. Maar Daantje is bijna 36 dus de kans dat Daantje ooit trouwt krimt met de dag. Maar ondanks dat allemaal hadden ook mijn grootouders ook hun goede kanten.

Zo verhuurden zij hij hun onderhuis aan gasten. En daar kwam elk een gezin met 3 meisjes. Met het jongste dochter kon ik goed opschieten. Wat er van dat meisje geworden is weet ik niet precies. Ze heeft rechten gestudeerd en is Advocaat. En volgens mij woont zij ergens in Noord Holland. Maar meer weet ik niet. Ik heb haar via Facebook gevonden en haar openbaar profiel is nog beter dicht getimmerd dan de mijne. maar het contact liep dood. Kennelijk komt mijn levens vloek weer boven drijven.

Laatst wilde ik een kerstkaart naar een leuke vrouw sturen. Maar wist voor god niet meer hoe zij met haar familie naam heet. Zeker wanneer je op het adres label op de plaats van de achternaam maar uiteindelijk een serie vraagtekens plaatst. Dan ben je zo goed als kansloos bezig. De levens vloek het wordt echt mijn ondergang.

Vorig blog bericht.

Blog begin pagina

Volgend blog bericht.