Daantjes Weblog

Ik heb jarenlang bij bedrijven langs de (snel)wegen. Met alle risico's van dien liggen slapen. En dat in de tijd je achter de meisjes hoort te zitten. Nu liggen vele kennissen en vrienden weer in echtscheiding. En dat blijft door mij door de jaren heen opgebouwde wijsheid, (Wijsheid komt de jaren) mij zeker nu wel bespaard. En dat dankzij de transport sector.

In de zomer is een overnachting maken nog wel te doen. Maar nu het steeds kouder begint te worden. Is de romantiek wel verdwenen. Maar van de week had m'n weer een route via noord Frankrijk die je niet in een dag kunt maken. Dus begon de planning deze keer bij mij te zeuren om een overnachting te maken.

Dit jaar heb ik na mijn zin teveel overnachtingen gemaakt. Ik ben geen binnenland chauffeur geworden om overnachtingen te maken. Om naar Frankrijk te rijden en overnachtingen te maken werken er internationale chauffeurs bij het bedrijf. Daarvoor ben je namelijk ook internationaal chauffeur. Van dat leven heb ik afscheid genomen.

Maar van de week weer eens overnachting gemaakt. En met de naderende winter was dit niet meer leuk. Het wordt 's avonds weer wat frisser. Dus je zet de stand kachel maar eens aan in de hoop dat ie gewoon doet. Want in transport sector is een werkende nacht kachel geen vanzelfsprekendheid. En het apparaat leek ook goed te werken. Maar de thermostaat bleek kapot. Toen ik zwetend wakker werd was het ruim 30 graden in het hok dat m'n in het vakjargon: "cabine" genoemd wordt. Terwijl het buiten de cabine vroor. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt, maar leuk vond ik dat niet.

Dus ik had het de planning duidelijk gemaakt dat het toch de laatste overnachting was. De lol is er inmiddels wel van af.