Positief moet het zijn
Afgelopen vrijdag zat ik in de kantine samen met wat meer collega's een borreltje te drinken. al gauw had m'n het gauw over mijn blog. Natuurlijk vond Louis Pardoel dat mijn blog te negatief was. Alles heeft een negatieve klank vertelde hij doodleuk. Het werd tijd dat ik eens wat positiever ging schrijven. zo vond het grote directielid. ik moet ook meer smile op mijn gezicht zien te toveren.
Dus ik zit hier nu op mijn vrije zondag, mijn positief breintje te pijnigen. denk, denk, denk, denk, denk, en veel meer denk. Maar helaas helemaal --- Niets ---
Er is toch op het moment niets om positief ergens over te schijven. Als je alle punten in mijn leven opschrijf kom je gewoonweg niet ver. Dus ik ga even de voors en tegens tegenover elkaar zetten eerst eens de negatieve dingen.
- Mijn vader is veels te vroeg overleden.
- De vrouwen zien mij helemaal niet zitten. (Afwijzingen komen per lopende band binnen)
- Ik heb shit baan. waar je veels te hard moet werken om iets te verdienen
- Heb dyslectie die steeds erger wordt.
- Heb problemen met begrijpend luisteren (Op het werk is er maar 1 planner die dat in de gaten heeft)
En nu de positieve dingen in mijn leven
- Ik ben ze gek als een deur.
- Dat weet m'n ook op het werk.
- En echt handig is dat niet.
Kijk dat zijn niet zo veel positieve dingen waar je over kunt schrijven. Eigenlijk zijn dat er toch bijzonder weinig. Je kunt immers veel leukere dingen schrijven als je tegen het 'systeem' aan schopt. En als nederig sjouwfeurke moet je wel tegen het systeem aanschoppen anders loopt m'n over jou heen. En dat kan toch niet de bedoeling zijn. Ik pruts al 10 jaar als chauffeur in de transport sector en met ja knikken en met overal zomaar mee eens zijn ga je het daar niet redden.
Zo had ik ook een redactie vergadering voor het bedrijfsblad. Zelfs daar moet ik tegen het 'systeem' aan schoppen. Want 1 artikel was niet door de sensor gekomen. En ander iemand zat mijn fotopuzzel te verknallen om zonder overleg mijn puzzel te voorzien van zwarte vakken. Op deze manier krijg ik nooit mijn stempel op dat blad gedrukt. Ik zit niet immers niet voor jan joker in de redactie. En ik geloof dat de boodschap aangekomen was. En de volgende puzzel wordt moeilijker.
Sorry Louis het positieve bericht laat voorlopig op zich wachten. Ik denk dat eerst de grootste liefde van mijn leven eens probeer te ontmoeten misschien dat het dan wat makkelijker gaat om over positieve dingen te schrijven.
Geplaatste reakties op dit blog bericht :
Naam : Piet Verstegen.
29-09-2008 22:56:13
| Heeeee Daantje, het verstand op nul en de ogen op onhendig,val kapot allemaol en kiek nie zo ellendig.Zo moeten mar denken Daan, alles komt goed.
Naam : Anoniem
30-09-2008 22:54:45
| Hai Daan,
Natuurlijk is er aan kommer en kwel verhalen geen gebrek.Mensen beheersen die kunst als geen ander...ieder idee...iedere opmerking...alles is negatief te kleuren en jij samen met miljoenen Nederlanders kan dat ook. Lees de krant maar.Tussen alle negatieve berichten kon ik vandaag maar vier positieve berichten bespeuren. Het leest natuurlijk ook lekkerder,de ellende van 'n ander.En als jezelf perfect bent tja...dan blijft alleen nog de ander over om de schuld te geven. Kritiek leveren op 'n ander is'n makkie....incasseren dat is andere koek.....En na het incasseren komt 't allerleukste, wat ga je doen? Spreek je voortaan over een verfrissend briesje of ga je voor de forse tegenwind????
Volg de raad van Meneer Verstegen maar niet op....ik moet er niet aan denken dat jij met je kar op de weg rijdt....verstand op nul en ogen op oneindig...dan eindig ik(onschuldig,onnozel weggebruikertje) als tartaar in je bandenprofiel.De slotwoorden van Meneer Verstegen zijn ware woorden.....misschien morgen al.
Groeten vanuit Maastricht
| |
|
| | | | 
