Stoom Stichting Nederland
Jubileum reis Dresden.
8. Dresdner Dampfloktreffen
Dag 2
Na de lange dag van gisteren, en een korte nacht die daar opvolgde was het vroeg op staan om met de 03 1010 een bezoek te gaan brengen aan het plaatsje Oschatz en de Döllnitz smal spoor baan.
Ondanks de kortere nacht ben ik vroeg opgestaan om het Station van Dresden op mijn gemak te kunnen bezichtigen met mijn camera. Het station met zijn drie kappen en centrale hal is een indrukwekkend bouwwerk. wat mij nog steeds verbaasd is dat deze kunstwerken überhaupt de Oorlog en de DDR tijd hebben overleeft. Maar het is helaas ook een Duits station dat Anno 2016 vol met reclame hangt. BMW, Starbucks en M&M je kunt niet zo gek bedenken of er staat een reclame bord. Je kunt je fototoestel niet eens tegen je oog aan houden en je gefotografeerd een reclame bord. Kennelijk is dat een manier om dergelijke bouwwerken in stand te houden.
De Döllnitzbahn werd gebruikt om Kaolien (Porseleinaarde) uit de mijnen naar het naar het normaal spoor te brengen. Porseleinaarde was dusdanig veel waard dat het complexe transport van normaal spoorwagons op speciale bokken te kunnen financieren. Door de komst van de vrachtauto werd zulk vorm van transport veel te duur. En de Döllnitzbahn wordt nu alleen nog voor lokaal personenverkeer gebruikt met diesel locomotieven en als een toeristen attractie met een stoomlok. De begeleider van de Döllnitzbahn was ook zeer vereerd dat het SSN gezelschap de Döllnitzbahn aandeed. De normaal spoor aansluiting naar de Döllnitz baan ligt er nog. En dit stukje spoor werdt gebruikt om SSN trein te parkeren. Dit heeft prachtige foto's opgeleverd.
De grote groep werd in twee gedeeld één groep ging eerst met een gids door Oschatz en de tweede groep ging met de trein naar de werkplaats van de Döllnitzbahn in Mügeln. In de middag werd gewisseld. Oschatz is een vestigingsdorp dat aan de huidige B6 ligt tussen Leipzig en Dresden. Het oude stadsbestuur heft destijds tol op de doorgaande weg. Hierdoor bloeide het dorp op. In het dorp staat nog steeds de Oschatzer weegschalen fabriek. In de DDR tijd werd alles verwaarloost. De kalkstenen kerktorens stonden op in storten. En het DDR stadsbestuur had beslist dat het goedkoopst was om ze te slopen. Alleen door 'der Wende' was deze daad van cultuurvernietiging voorkomen. Het is mogelijk om op de foto de linker toren te beklimmen. vroeger woonde daar een gezin met 11 kinderen. Nadat de moeder van het gezin de 191 treden niet meer kon beklimmen werd deze opengesteld voor het publiek. Ik ben daar niet boven geweest.
De rit naar Mügeln per smalspoortrein was erg regenachtig. in de gids had m'n dat het smalspoor lijntje moorddadige snelheden rijdt. Het treintje was niet erg snel. En het spoor lag ook niet meer helemaal waterpas. mede door de korte nachtrust werdt menig reiziger ook tijdens de rit in slaap gewiegd. De werkplaats zit er uit als menig museum werkplaats. Het valt niet mee om met beperkte middelen een museum spoorlijn te runnen.
Een maal terug in Dresden tijdens het avond eten. Waar ook nog wat gedronken werdt hadden we het over de Dölnitzbahn en het gezin van 11 kinderen dat in de kerktoren woonde. Naarmate er meer gedronken werd kwamen er steeds meer kinderen in de toren te wonen.
8 *
Bezoekers vinden
dit goed. | 6 *
Bezoekers vinden
dit slecht. | 3 *
Bezoekers zijn
boos. | 3 *
Bezoekers vinden
dit geweldig.2 *
Bezoekers zijn
medelevend. | 2 *
Bezoekers vinden
dit grappig. | 1 *
Bezoekers zijn
verbluft. | 0 *
Bezoekers zijn
verdrietig. | |
|
| | | | 
