Het personeels feest.

Het zou dit jaar allemaal anders zijn, Athans dat beweerde de personeels vereninging. Het leek leuk dit keer was het in cafe in plaats van een afgehuurt plattelands achteraf zaaltje. Maar nee hoor, Ik kwam daar een halfuur te laat aan. En ik had mijn linkerbeen nog niet eens uit mijn groene gaint susuki gezet en ik hoorde het al. En hoop gepraat overstemd door de beats.

Tref ik iemand van de Personeels Vereniging, Ja de gluwine staat al klaar. Ik word daar door een deur naar binnen getrokken en waar kom ik in terecht. Juist in een achteraf zaaltje dat veels te klein is, Waar ik mijn kont niet in kan keren, waar de muziek zo hard staat dat deze niet goed klinkt. En vaak staat die muziek gewoon op een laptop met slechte geluidskaart. In veels te sterke gecomprimeerde MP3tjes. In deze omstandigheden kan ik geen gesprek aangaan want ik hoor helemaal niets meer.

Het was gewoon een zuip festijn. 2 jaar gelededen hield ik het niet de hele avond vol. Vorig jaar was ik niet geweest vond ik destijds jammer, maar nu besef ik dat ik helemaal niets gemist hebt. Dus binnen het 1 minuut stapte ik weer in mijn gaint susuki Meteen langs de bioscoop er waren nog plaatsen.

De familie dag, sinterklaas en de toep avond, deze personeels uitjes waren leuk en gezellig. Maar de nieuwsjaars receptie en het personeels feest zijn beneden alle pijl. Die kanker herrie aldaar is niet leuk. Krijg er mirgraine en mijn gehoor loopt tijdelijk zo hard achteruit dat ik voor 12 uur alleen ondefineerbaar geluid hoor. Dat is niet leuk meer. Bij deze 2 feesten zal ik niet meer naar toe gaan.