Maya van der Hoeven-Starmans

Zondag 30 september 2007 te maastricht

Een prachtige, zonnige herfstdag. De bomen tonen hun warme oranje en bruine kleuren. Het seizoen waar ma/oma/Maya zo van hield. Vanacht is ze in haar slaap overlededen. Ze was al langer ziek. Dus we wisten wat er stond te gebeuren. En toch kwam haar dood onverwacht.

Aan aardse bezittingen hechtte ze weinig waarde. Aan haar gezin des te meer. Haar gezin: Man kinderen en kleinkinderen, stond altijd centraal.

De eerste jaren van haar huwelijk, kort na de oorlog werd ingewoond bij haar ouders in Meerssen. Toen naar Maastricht, Naar het huis in de grote tuin aan de Heerderweg. Daar woonde ze graag. Alle vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen hebben daaraan nog steeds herinneringen, iedereen was welkom. Zelfs de hele schoolklas.

Na lange tijd in Maastricht werd naar Terhorst (Banholt-Margraten) verhuisd. 30 jaar heeft zij daar gewoond. De mensen die in het vakantieappartement in hun huis logeerden kwamen vaak terug. Het werden vrienden.

Veel gelukkige momenten. Maar de reuma speelde haar parten. De laatste jaren van haar leven woonde ze samen met pa/opa/Piet in Lenculenhof te maastricht.

Oma/ma/Maya had een rotsvast vertrouwen in Maria, Sterre der Zee. Allhoewel ze daar zelden over sprak. Net zoals ze zelden sprak over haar pijn. Zo zat zij nu eenmaal in elkaar.