Lou Buytendijk

Hij genoot van zijn kinderen en kleinkinderen, van het gezelschap van zijn vrienden, van op reis gaan, uitgaan, concerten bezoeken, piano spelen en .... zingen!

Maar ook van het lesgeven dat hij jarenlang heeft gedaan en van de tijd die hij samen met mij in Den Haag doorbracht.

Vanaf 1988 deelde hij zijn leven met mij. Het waren gelukkige jaren. Samen met z'n tweeën en samen met zijn gezin. Hij vond het fijn als we allemaal, kinderen en kleinkinderen, bij elkaar waren. "Mijn groot gezin", zo noemde hij dat. De gezamenlijke vakantie in Echternach was daarvan een hoogtepunt. Vaak verbaasde hij zich erover dat Louelle, zijn jongste kleinkind, zo veel op hem leek.
In het najaar van 2006 werd bij Lou de ziekte van Alzheimer vastgesteld. Dat was een harde klap. Lou wist heel goed wat dit uiteindelijk zou betekenen, alhoewel hij daar niet vaak over sprak. Maar hij vond wel dat mensen met de ziekte van Alzheimer niet moesten worden vergeten. Hij vond dat er meer aandacht voor moest komen. Op onze manier hebben we daar samen vorm aan gegeven.

Lou bleef tot het einde van veel genieten. Vooral van zijn "groot gezin" en van het gezelschap van vrienden. Van lekker eten, glaasje van zijn favoriete "Lou- wijn", meezingen met de Mastreechter Staar, André Rieu of Beppie Kraft, een omhelzing.

In de afgelopen jaren hebben Lou en Maria veel steun ondervonden van ons beider families en van onze vrienden en zorgverleners die we onze "engelen" noemden. Samen hebben we ervoor kunnen zorgen dat Lou thuis kon blijven wonen.

Heel, heel veel dank daarvoor.
We zullen hem missen.